KOLEJ ŻELAZNA EPOKI PARY i jej modele w skali TT (1:120)
Parowozy pochodzenia pruskiego we Włoszech

Po I Wojnie Światowej, na mocy Traktatu Wersalskiego, Prusy miały przekazać państwom Ententy 5000 lokomotyw, z czego 200 sztuk przypadło Włochom. Dostarczono je do końca 1919r. Włoskie Ministerstwo Skarbu nałożyło na włoskie Państwowe Koleje Żelazne FS (Ferrovie dello Stato) cło importowe, na zapłacenie którego Kolei nie było stać, gdyż w budżecie nie przewidziano na to środków. W końcu cło zostało zapłacone poprzez transfer środków budżetowych Państwa Włoskiego.

Niestety większość to były w stosunku do ich włoskich odpowiedników słabe maszyny. Silniejsze (P8 i G8) służyły w dolinie rzeki Po, a także w okolicach Mediolanu i Aleksandrii. Ponieważ we Włoszech nie było ani części zamiennych, ani odpowiednio wyszkolonego personelu, więc od czasu do czasu wysyłano je do Niemiec w celu wykonania napraw, których nie można było zrobić na miejscu. Większość z nich służyła do końca II Wojny Światowej, ale w ciągu najbliższej dekady po wojnie zostały, z nielicznymi wyjątkami, wycofane ze służby.

Pruska seria Włoska seria sztuk
G3 Gr 271 3
G4.1, G4.2 Gr 272 10
G5.1, G5.2, G5.4 Gr 603 22
G7.1, G7.2 Gr 421 49
G8 Gr 422 22
G8.1 Gr 460 45
G10 Gr 473 9
P6 Gr 626 9
P8 Gr 675 25
S6 Gr 553 2
S10 Gr 676 1
S10.2 Gr 677 1
T16.1 Gr 897 2

Źródła: www.ilmondodeitreni.it, Blaine Bachman: www.blainestrains.org, orion.math.iastate.edu/jdhsmith

Ex-pruski parowóz T16.1, we Włoszech oznaczony FS Gr 897 001, przezywany "Pierina" (w wolnym tłumaczeniu "moherowy beret" - starsza pani, zaufana miejscowego księdza - nazwa wzięła się prawdopodobnie stąd, że była to lokomotywa dość uniwersalna). Foto: izzio999.